سرو، سپید... سرخ
سرو، سپید... سرخ کتابی است دربارۀ ذکاءالملک فروغی و نقش سرنوشت‌ساز او در شهریور ۱۳۲۰ و راهکار او برای ممانعت از درغلتیدن ایران به دامان جنگی ناخواسته. کتاب در بستری داستانی به دغدغه‌های فروغی دربارۀ سرنوشت ایران و پذیرش مسئولیت در آن برهۀ تاریخی می‌پردازد و از منظری شخصی‌تر، واقعه‌ای تاریخی را بررسی می‌کند.
جهانگیر شهلایی، نویسندۀ کتاب سرو، سپید... سرخ، پیش از این سه کتاب فاکنگو، لطفاً منتظر بمانید و شهرهای منهدم‌شده را تألیف کرده است. داستان‌های شهلایی در فضاهایی متفاوت، اما با برخی مؤلفه‌های مشترک اتفاق می‌افتند. شهلایی بنیان‌گذار جایزۀ ادبی پرانتز است که دورۀ اول آن در سال ۱۴۰۲ در زمینۀ رمان‌های گمانه‌زن برگزار شد.
سرو، سپید... سرخ را جهانگیر شهلایی نوشته و نشر چترنگ آن را در ۲۵۱ صفحه منتشر کرده است.
