خانه
ماجرای نمایشنامۀ ابزورد خانه در یک تیمارستان اتفاق می‌افتد و در آن پنج شخصیت محوری از طریق صحبت‌های عادی و اتفاقی خود به مصداق کنایه‌دار نام نمایشنامه اشاره می‌کنند که ممکن است معنای وطن، محل سکونت یا احساس تعلق را نیز در بر داشته باشد. این شخصیت‌ها گرچه در بیمارستان روانی هستند، توهماتشان بی‌شباهت به مردم عادی جامعه نیست. خانه که در سال 1970 نوشته شده است، در لندن، برادوی و مسکو روی صحنه رفت و از سوی مجمع منتقدان نیویورک بهترین نمایشنامۀ سال شناخته شد. به نقل از گاردین، خانه یکی از بهترین نمایشنامه‌های مدرن است.
مضمون نمایشنامه‌های دیوید استوری بیش از هرچیز حول محور ازخودبیگانگی می‌چرخد: بیگانگی طبقه از طبقۀ خود، فرد از فرد، انسان از خویشتن، واقعیت از آرمان و... . این اشکال گوناگون ازخودبیگانگی را می‌توان در نمایشنامۀ خانه یافت.
خانه را غلامرضا صراف به فارسی برگردانده و انتشارات چترنگ آن را در 101 صفحه منتشر کرده است.
