بچه‌های بهشت
شخصیت محوری فیلم فرانسوی بچه‌های بهشت، زنی زیبا به نام گارانس است که در نمایش کارناوال کار می‌کند. چهار تن به این زن علاقه‌مند می‌شوند: بازیگری جوان به نام لومتر، یک بازیگر پانتومیم به نام دوبورو، دزدی به نام لاسه‌نر و اشراف‌زاده‌ای به نام دومونته‌ری. گارانس هر چهار تن را می‌پذیرد اما...
بچه‌های بهشت، از زمان نمایشش در سال 1945 تا به امروز، جايگاه خود را به عنوان بزرگ‌ترين فيلم تاريخ سينمای فرانسه حفظ كرده است.
روزنامۀ گاردین دربارۀ این فیلم می‌نویسد: «بچه‌های بهشت برای سینمای دهۀ 30 فرانسه همچون بربادرفته برای سینمای آمریکا بود.» گفتنی است فیلم‌نامۀ بچه‌های بهشت نامزد دریافت جایزۀ اسکار بهترین فیلم‌نامه در سال 1947 شد.
کتاب بچه‌های بهشت شامل زندگی‌نامۀ مارسل کارنه و ژاک پره‌ور، معرفی بچه‌های بهشت در فرهنگ سینما به قلم ژرژ سادول، گفت‌وگو با مارسل کارنه و ژاک پره‌ور و فیلم‌نامۀ بچه‌های بهشت می‌شود.
بچه‌های بهشت را غلامرضا صراف به فارسی برگردانده و انتشارات چترنگ آن را در 276 صفحه منتشر کرده است.
